HUDAYİNABİT

Gelse de trenden ikimiz insem camları buğulu iki tas çorba bir kitap -- çantana korkup tutunmuş kağıdı samandan şiiri zorba ve o hışırdayan uykudan geçsek sobanın ayrımsaz adaletinden çok büyük bir yağmur işte başlamış kimse çıkmayacak bugün evinden böyle susuyorum ben çok değiştim sense nasıl denir --hala o kızsın dinle ağlayarak çıkrık sesini işte şu dünyada yapayalnızsın her neyi dilesek burada olmaz en büyük erdemi bunun, susamak yalar yarasını içte bir geyik hepsi bu kadardır adı yaşamak.